Psychobitch
Filmvoorstelling: Psychobitch - Film Fest Gent
Deze Noorse film speelt zich af op een middelbare school. Frida is nieuw en heeft al veel meegemaakt in haar leven, ze heeft het niet makkelijk en is daardoor een buitenbeentje. Marius is de perfecte zoon, hij is populair en doet het zeer goed op school. Zelfs zijn gezin lijkt perfect en zeer liefdevol. Marius krijgt Frida toegewezen als studiebuddy. Ondanks de vele botsingen leren ze elkaar toch beter kennen en blijkt het goed te klikken tussen de twee.

Ik heb voor deze film gekozen, omdat ik dacht dat het wel heel erg overeen zou komen met de leefwereld van mijn latere leerlingen. Langs de andere kant hoopte ik ook dat ik door het kijken van deze film terug meer inzicht zou krijgen in de gedachten en gevoelens van middelbare scholieren. Dit laatste is alleszins goed gelukt. In mijn ogen was het een heel realistische film, waarbij ik het vooral ook interessant vond om te letten op het gedrag van de nevenpersonages.
Deze film zou in de klas zeer interessante nabesprekingen kunnen opleveren over thema's als zelfmoord, gevoelens, perfectionisme en relaties. Psychobitch kan ook een interessante invalshoek geven in een les over stereotypen. Ik weet wel niet of de relatie tussen Frida en Marius heel realistisch is, aangezien ik echt wel het gevoel had dat er psychisch iets mis was met Frida.
Ik had verwacht dat het een stereotype romantische film zou worden over een 'onmogelijke' liefde, maar het ging toch wel dieper dan dat. Het was niet gewoon een verhaal over een populaire jongen die verliefd wordt op een niet-populair meisje, maar het meisje had in deze film serieuze problemen. Dit zorgde wel voor meer diepgang in de film en waardoor ook veel linken getrokken konden worden naar andere thema's. De bredere context van de film leek dan weer veel realistischer dan een stereotype romantische film, bijvoorbeeld een vriendin van Lea die steeds in haar plaats gingen praten met de jongens of de eerste sms'jes tussen Frida en Marius. Dit vond ik zelf wel een echte meerwaarde.
Sommige scènes vond ik een beetje langdradig, maar over het algemeen vond ik het een goede en verfrissende film die ik zeker zou gebruiken in mijn klaspraktijk. Ik merk dat ik zeker wel opensta voor dit soort 'alternatieve' films en dat ik dit in mijn vrije tijd ook vaker zou moeten kijken. Langs de andere kant vond ik deze film minder ontspannend dan de films die ik normaal kijk.
Hoe zit het bij jullie? Kijken jullie vaak stereotype romantische films of spreekt deze realistische visie jullie ook wel aan?